sábado, 17 de septiembre de 2005

Gilipollas (segunda parte)

Sigo demostrando mi gran capacidad para meter la pata. El jueves por la noche, que disfruté de un gran concierto a cargo de Fabián Ortiz y David Arirob (de nada compañeros, acepto un par de cervecitas), y charlé un buen rato con Quique Iglesias y con otro colega, que yo pensaba se llamaba Toni, y que me saludó cordialmente. Tras una hora de conversación de lo más animado, con gran confianza y muy buen rollo, se me ocurrió preguntar “Por cierto, vosotros que lo conocéis... ¿Qué es de Carlos Carbonell? Hace unas semanas charlé con él de unas informaciones que me pasó, pero le perdí la pista”. Y resulta que “Toni” era Carlos Carbonell, y yo quedé como un gilipollas (una vez más), mientras Quique alucinaba por mi metida de gamba y a Carlos se le veía en la cara el “ya te vale, después de haber hablado la tira de veces, como te cuelgas, compañero”. Menos mal, que son buena gente, y todo quedó en uno de mis legendarios despistes, pero ya me vale...

3 comentarios:

Anónimo dijo...

Ya te vale, chaval. Toma más fósforo, porque cualquier día confundirás a Laporta con Britney Spears.

noesmivida@hotmail.com dijo...

jajaja ... encima que preguntas por él te mira mal ... si es queee ...

Anónimo dijo...

GENIAL!! I ara que ja ho has practicat amb amics, companys i coneguts teus et toca fer-ho amb els famosos (açò inclou famosets, famosillus, aspirants i putots del Lus de Gas).

Mmm, ja estic imaginant el moment, amb algun intel·lectual, actor, o periodista... TU POTS!