miércoles, 8 de noviembre de 2006

Tamariz

Este hombre es la leche. Fui hace unos días a una rueda de prensa, en la que presentaba su espectáculo (estará unos días actuando en Barcelona) e hizo un par de trucos para “seducir” a los periodistas. Estaba a un metro de distancia, y no le pillé en ningún renuncio, y los números fueron muy buenos. Simples, pero de esos que te dejan con la boca abierta. Además, tiene un sentido del humor que enamora. Sigue tan payaso como siempre, y que no cambie, porque para desgracias ya tenemos los telediarios. Le hice la típica cuestión chorra para poder decir “yo pregunté a Tamariz en una rueda de prensa” y le pedí un autógrafo que acabará en el montón de los papeles. Voy poco a este tipo de convocatorias, me aburren un huevo, pero ésta no me la quise perder en honor a todos los buenos momentos que me hizo pasar durante la infancia y la juventud (sí, que pasa, hablo en pasado, ya soy un carroza...).

4 comentarios:

Anónimo dijo...

Jo sóc un admirador d'aquest home. També flipava i flipo encara amb ell, com tu. De fet, vaig començar una curset seu d'aquests que es fan per fascicles, en que ensenyava màgia d'aprop. Vaig ser bastant constant i vaig aprendre "truquillos" de cartes força guapos. Ja ho he deixat, però el segueixo considerant el numero 1, per davant del Màgic Andreu, el Copperfield i cia, SENS DUBTE!

Svend dijo...

Tamariz es un genio y de pequeño me sedujo con su humor esperpéntico y de algo más mayor me demostró que se puede seducir y entretener a las mozas incluso siendo poco agraciado. Gracias, Tamariz!

Anónimo dijo...

Diablos, yo soy muy agraciado, así que no puedo admirarle.

Anónimo dijo...

Diablos, yo soy muy agraciado, así que no puedo admirarle.